Yoksulluğun tembel insanlar ve kaybedenlerin çoğu olduğu klişesi geçmişte kaldı. Sonuçta, günümüzün ekonomik gerçekliği, modern muhtaçların tamamen farklı bir portresini çiziyor. Rusya'daki yeni yoksullar, maaşları kendilerine ve ailelerine geçimlik bir ücret sağlamalarına izin vermeyen çalışan insanlardır. Aslında, yeni yoksulların yalnızca sınırlı bir dizi ihtiyacı karşılayacak kadar parası var. Genellikle seçim yiyecek ve giyecek, ilaç ve faturalar arasındadır.
Rusya'nın yeni fakiri
Bugün Rusya'daki kuru istatistiksel rakamların dilinde, yaklaşık beş milyon insan bu kategoriye ait. Bunlar çoğunlukla düşük ücretli kamu sektörü çalışanları, hemşireler, sivil işçiler ve ayrıca kol işçileridir.
Annenin kalıcı bir gelir kaynağına sahip olmadığı hemen hemen her tek ebeveynli aile, otomatik olarak yeni yoksul kategorisine girer. Aynı zamanda, bir kadın daha yüksek bir eğitim ve başarılı bir iş deneyimine sahip olabilir.
Yeni yoksulların maaşları, kural olarak, federasyonun her tebaasında ayrı ayrı belirlenen asgari ücret düzeyinde dengeleniyor. İşçi kazancını sadece kendisi için harcamaz - aynı zamanda çocuklara, bakımındaki ebeveynlere ve sıklıkla eşlere de ihtiyacı vardır. Bu durumda, bu işçi kategorisinin maaşı, fiziksel hayatta kalma seviyesinin altına düşer.
Kim suçlu?
Yeni yoksul olgusu genellikle etkisiz hükümet politikasına bağlanıyor. Ancak, tüm uzmanlar buna katılmaya hazır değil. İlk kez, yeni Rus yoksulları, iyi bir eğitime ve rekabetçi bir dizi yeterliliğe sahip çalışma çağındaki bir nüfusun yeni bir ekonomik rejime keskin bir geçiş nedeniyle aniden işlerini kaybettiği 90'ların başında ortaya çıktı.
Bugün, yeni Rus yoksulları, yeni ekonomik koşullarda zaten bir meslek seçen, işgücü piyasası ve 10 ve 15 yıl önce kurulan eğilimler hakkında fikir sahibi olan bir uzmandır. Bu, işgücü piyasasında ekonomist, avukat ve yönetici bolluğu, kamu sektöründe yüksek ücretli pozisyonlarda yüksek rekabet ve aynı zamanda tek sektörlü şehirlerde düşük sayıda boş pozisyon.
Başka bir sosyal eğilim var. Çalışan yoksul insanlar bir mirasa sahip olma eğilimindedir - yani, yalnızca bir ebeveyn çalışırken korkunç bir ihtiyaç içinde büyüdüler. Bu sosyal model genellikle yetişkinlikte bir çocuk tarafından benimsenir, bu nedenle çalışma çağındaki işsiz bir aile üyesinin varlığı normal olarak algılanır.
Ne yapalım?
İşçilerin yoksulluk çemberinden çıkması ancak bu kategoriye girme nedenlerinin ortadan kaldırılmasıyla mümkündür.
Bu nedenle, çalışma çağındaki bir kişi ailede yaşıyorsa, bir gelir kaynağı bulması gerekir. İşten vazgeçmek bu tür insanlar için bir yaşam biçimiyse psikolojik yardıma ihtiyaç duyulabilir. Bazen ayrıntılı bir konuşma yoluyla tehditlerden, kavgalardan ve sürekli suçlamalardan daha fazlasını başarabilirsiniz.
Çalışanların düşük kazançları genellikle sınırlı bir dizi yetkinlikle ilişkilendirilir. Basitçe söylemek gerekirse, yeni yoksullar her zaman sadece şanssız olan iyi işçiler değildir. Daha önce olduğu gibi, düşük gelirin nedeni, iş görevlerini yerine getirme kalitesi açısından işverenin ihtiyaçlarını karşılayamamaktır.
Bu durumda, sorunun çözümü kendi kendine eğitim, artan profesyonellik ve çalışmaya daha sorumlu bir yaklaşımdır. Ücretsiz tazeleme kursları, meslektaşlarla deneyim alışverişi ve profesyonel literatür çalışması bu konuda yardımcı olabilir. Mesleğe yapılan bu tür bir yatırım, ustaca kullanılırsa yine de sonuç veren uzun ve zor bir yoldur.
Kazanç seviyesi hiçbir şekilde işçinin mesleki becerilerine bağlı değilse, bu durumda daha düşük işsizlik seviyesine sahip başka bir şehre taşınma seçeneği düşünülmelidir. İlk bakışta, bu seçenek çok sert görünüyor, ancak indirim yapılmamalı.
