Birçok ebeveyn, çocuklarına paraya saygı duymayı aşılamak ister. Bir tür "aile-pazar" ilişkisi kurarlar ve bir teşvik olarak çocuklara evin etrafında yardım etmeleri için para öderler. Yanılmamak ve egoist yetiştirmemek için bu eğitim modelini her yönden düşünmek gerekir.
Evde yardım için çocuklara para verilmesi lehinde oldukça ciddi tartışmalar var.
İlk olarak, çocuklar parayı idare etmeyi ve çocuklarının bütçesini planlamayı öğrenirler. Çocuklar para saymaya, tasarruf etmeye ve tasarruf etmeye başlar.
İkincisi, harçlık çocuğa bağımsızlık, güven ve bir tür "yetişkinlik" verir. Serbest meslek için bir teşvik görevi görürler.
Zamanla, çocuk birikimlerini düzgün bir şekilde dağıtmayı ve harcamayı öğrenir. Ayrıca, kendi paranıza sahip olmak, yaşıtlarınızla uğraşırken size güven verir. Örneğin, bir çocuk kendine limonata alabilecek ve istenirse arkadaşlarına davranabilecek.
Ev işlerini yaptıkları için çocukları maddi olarak ödüllendirmeye karşı argümanlar var.
En önemli argüman, bir çocuğu, hizmetler için ebeveyn ödemesi olmadan zamanla parmağını bile kıpırdatmayacak bir egoist yapma olasılığıdır. Böyle bir risk var, ancak bu sonuç yalnızca, yetiştirmenin keskin "aşırılıklar" ve başlangıçta yanlış motivasyonla gerçekleştiği aşırı durumlarda mümkündür.
Ayrıca, bazı ebeveynler ekstra harçlığın gereksiz harcamalara neden olduğuna ve çocuğu "yozlaştırdığına" inanır, bencil, açgözlü ve kıskanç olur.
Ama şimdiden korkmaya gerek yok, gerçek ortada bir yerde. Ana şey, finansal teşvik kurallarını açıkça tanımlamak ve çocuğa paranın değeri ve önemi teorisini yetkin bir şekilde iletmektir. Ebeveynler, paranın kendi başına bir amaç ve hayatın anlamı olmadığını, rahatlık, seyahat ve mal ve hizmetlerin kalitesi açısından toplumda özgürlük ve bağımsızlık olduğunu açıklamalıdır. Çocuklar, paranın değerini ve anne babalarına mümkün olan her türlü yardımı sağlayarak genç yaşta kazanabilecekleri ve kazanılması gerektiği gerçeğini anlamalıdır.
Çocuğa ev işi için ödeme yapmanın sadece bir ebeveyn inisiyatifi ve bir eğitim unsuru olduğunu iletmek önemlidir.
Çocuk iyi çalışması gerektiğini ve sadece kendisine para ödendiği için değil, aynı zamanda doğrudan sorumlulukları olduğu için ev işlerine yardım etmesi gerektiğini açıkça anlamalıdır. Ebeveynlerin temel görevi, aile ilişkilerini meta-para takasına dönüştürmeden çocuğa bağımsızlığı ve parayı doğru kullanmayı öğretmektir.
İlk olarak, çocukların sorumluluklarını evin etrafına dağıtın, ilk kısmı ödenmeli ve ikinci kısım ebeveynlere karşılıksız yardımdır.
Çocuğun yaşını dikkate almak önemlidir. Çocuğa büyük meblağlar verilmemeli, yine de onları uygun şekilde elden çıkaramıyor.
Gençler ev ödevlerinde veya aile işlerinde neredeyse tamamen yardımcı olabilir. Bu durumda, çocuklar çalışmaları için tam ücret almalıdır. Gençler, ebeveynleri ile birlikte çalışarak, istedikleri alet, giysi veya diğer şeyler için para biriktirebilecekler. Gençler, sinemaya, kafeye veya turistik yerlere gitmek için ebeveynlerinden sürekli para istemek zorunda kalmayacaklar.
Cep harçlığı miktarını belirlerken, yaşa ek olarak, aşağıdakiler tarafından yönlendirilmelisiniz:
- ailenin mali durumu hakkında;
- diğer ebeveynlerin çocuklarına verdiği yaklaşık miktarlar;
- ikamet yeri.
Büyük bir şehirde yaşıyorsanız, çocuğunuza vereceğiniz para, küçük kasaba ve köylerde ebeveynlerin verdiği miktardan kat kat fazla olacaktır.
Evin etrafında yardım için ücret belirlerken, ailenin mali durumuna rehberlik edin. Diğer aileler daha fazla harçlık veriyor diye çocuğun peşine takılmamalı ve ödeme miktarını artırmamalısınız. Bu tür ebeveynlik yöntemlerinin uygulanmadığı aileler olduğunu ve çocukların ücretsiz yardım ettiğini açıklayın.
Çocuğunuzun harcamalarını kontrol edin, tüm çocuklar mali durumlarını düzgün bir şekilde yönetemez. Çocuğunuza rehberlik edin, bütçeyi doğru planlamasına yardımcı olun. Gençlere dikkat edin, kötü alışkanlıklara (alkol, uyuşturucu) para harcamadıklarından emin olun.
Mali tavsiye verin, ancak fikrinizi empoze etmeyin, çocuğun harcamalarını bağımsız olarak dağıtmasına izin verin. Bir çocuğun bütçesini düzenlemek için çocuğunuz için bir kumbara satın alabilir ve özel bir muhasebe defteri başlatabilirsiniz.
Çocukların paranın değerini anlaması gerekir. Onlara herhangi bir işin onurlu olduğunu ve paranın sadece “gökten düşmediğini” açıklayın. Parayı saygılı ve dikkatli kullanmayı öğretin. Çocuğunuza cüzdanınızı alın, para ortalıkta dolanmamalı.
Belirli bir günde kazanılan parayı vermeyi kabul edin. Yönlendirilmeyin ve ilerlemeler uygulayın. Çocuk, paranın kendi emeğiyle kazanılması gerektiğini açıkça anlamalıdır.
Çocuğunuza hedefler belirlemeyi ve büyük satın alımlar için para biriktirmeyi öğretin. Para tutmayla ilgili tüm riskleri açıklayın. Onlara, mali durumunuzu düşüncesizce boşa harcamamanızı ve akranlarınızın ve yabancılarınızın önünde varlıklarıyla övünmemeniz gerektiğini, tüm miktarı yanınızda taşımanıza ve arkadaşlarınıza sürekli ödünç vermenize gerek olmadığını söyleyin.
Evin etrafında yardım için çocuklara para verip vermemek, her ailenin bireysel kararıdır. Böyle bir ebeveynlik yönteminin tüm artılarını ve eksilerini tartın ve seçiminizi yapın.
