Franchising, bir ticari markayı “kiralamaya” dayalı bir iş geliştirmenin bir yoludur. Yasal açıdan, franchising, bir ticari marka (veya ticari isim) ile birlikte, kullanıcıya bir know-how kompleksi için bir lisans da sunulduğunda, karmaşık bir lisanslama yöntemidir.
Talimatlar
Aşama 1
Franchising ilişkilerinde iki taraf ayırt edilir: franchisor, markayı kullanıma sunan, franchise alan ise onu kullanacak olandır (lisans alıcısı). Franchise alan, fikri mülkiyeti lisanslamak için genel kurallara göre, bir seferde sözleşmede öngörülen para tutarını ve ayrıca bir ticari marka veya ticari isim kullanımı için hak sahibine telif hakkı veya kesintileri düzenli olarak öder.
Adım 2
Ancak, franchising ve "geleneksel" fikri mülkiyet lisanslama arasında iki temel fark vardır. Birincisi, franchise alanın, markayı franchise veren tarafından kesinlikle öngörülen şekilde kullanmakla yükümlü olmasıdır. İkincisi, franchise alanın faaliyetlerinin sonuçlarına bakılmaksızın franchise verene telif ücreti ödenir. Gelin bu farklılıklara daha yakından bakalım.
Aşama 3
Kural olarak, bir ticari marka veya ticari isim altında üretilen ürünlerin sözde "satış ağlarını" oluşturmak için bir franchise planı (franchise) kullanılır. Bu şemada, franchisor ürünün üreticisidir (çoğunlukla) ve franchise alan satıcıdır. "Sıradan" ticaret anlaşmalarından farkı, franchise verenin, franchise alana sadece ürünü satmakla kalmayıp, aynı zamanda kendisi tarafından geliştirilen reklam, pazarlama, raporlama vb. nasıl, hangisi sözde "iş sistemi" ni oluşturur.
4. Adım
Bir franchise lisansı altında çalışırken, franchise sahibi (satıcı), kural olarak, müteakip satış için üreticiden (franchisor) belirli miktarda ürünü düzenli olarak satın almayı taahhüt eder. Aynı zamanda, franchise alanın ürün için kendi perakende fiyatlarını belirleme hakkı yoktur - ancak yalnızca franchise veren tarafından belirlenen fiyat aralığında. Kural olarak, franchise veren anlaşmada satış hacmi için normları ve ayrıca - franchise alanın normları aşması durumunda - ikramiye sistemini tanımlar. Telif ücretlerinin - franchise verene yapılan düzenli kesintiler - “ara yüzdeler” olmadığı, fikri mülkiyetin kullanımı için yapılan kesintiler (bu durumda, bir know-how kompleksi) olduğuna dikkat edilmelidir.
