Menkul kıymetler, modern ekonomideki en önemli araçlardır. Hisseler, "taze" fon girişi sağlayan şirketler tarafından ihraç edilir. Devlet tahvilleri, ülkelerin bir tür "hisseleri" dir.
Devlet tahvillerinin tarihi
Uzun bir süre için tahviller sabit bir faiz oranı aracıydı. Menkul kıymetler, örneğin, Viktorya döneminin (XIX yüzyıl) İngiltere'sinde olduğu gibi, yıllık gelirin %10'unu sağlıyordu.
SSCB'de de devlet tahvilleri vardı. Düşük bir gelir getirdiler, ancak sayılarına göre değerli ödüller çekildi - seyahat kuponları, arabalar ve hatta daireler. Birçok Sovyet insanı için tahvil satın almak, Sportloto piyangosuna eşit bir heyecan duygusu yaşamak için nadir bir fırsattı.
Kredi notu
İşletmelerin ve tüm ülkelerin ödeme gücünü değerlendiren finansal derecelendirme kuruluşları vardır. Ancak, onların bile yanlış hesapları vardır. Bu nedenle, en büyük derecelendirme kuruluşları Moody ve Parlamento Oranı, 2008'de yaklaşan küresel krizin yaklaşımını tanımadı ve bu da tahvil piyasasında spekülasyonla ilişkilendirildi.
Avrupa krizi sırasında Yunanistan, İspanya ve İzlanda'daki "sorunlu" tahvillerin sınıflandırmasında değişiklikler yapıldı. Bu ülkelerin büyük ölçekli borçları var - GSYİH'nın yaklaşık %150'si. Basitçe söylemek gerekirse, çok fazla teminatsız tahvil ihraç ettiler.
Devlet tahvilleri kredi notlarına göre sınıflandırılır. En güvenilir tahviller AAA olarak derecelendirilirken, daha az güvenilir olanlar AA +, BBB'dir. Kredi notu BBB-'den düşük olan tahviller “spekülatif” olarak kabul edilir.
Tahvil piyasası
Birçok nesil tüccarın zihnini uzun süredir eğlendiren "etkin piyasa" teorisi, geçmişte benzeri olmayan kriz durumlarında - "kara kuğular" sırasında başarısız oluyor. Bu teoriye göre, her bir finansal araç, piyasada mevcut olan bilgilere dayanarak gerçek değeriyle değerlenir.
Devlet kredi tahvillerinin değer kaybetmesi için devletin iflasını - temerrüt - ilan etmesi gerekir. Sıradan yaşamda, bütün bir devletin iflası pek olası olmayan bir olay gibi görünüyor. Pratikte, birkaç saat içinde her şey olabilir. Olumsuz siyasi olaylar veya uluslararası toplumun yaptırımları nedeniyle döviz kuru birkaç kez düşebilir. Bundan sermaye çıkışları, devletin "bidonlarını" sınıra indirecektir. Borç verenler, nakit olarak değiştirilecek tahvilleri sunacaklar. Devletin kendi menkul kıymetlerini satın alacak parası olmayacak - aynı zamanda bir temerrüt beyan etmesi gerekecek.
Tarihteki en büyük devlet iflaslarından biri, Rusya'daki 1998 temerrüdü idi. Ulusal para birimini tutmanın hatalı seyri, kısa vadeli tahvillerdeki (yılda %140) makul olmayan yüksek faiz oranlarıyla birleştiğinde, Rus tahvillerinin “finansal piramidin” bir benzeri haline gelmesine neden oldu: yeni alıcıların kredileri.
Hayırseverlik ve vatanseverlik
Farklı zamanlarda, zor zamanlar yaşayan ülke sakinleri, hayır amaçlı devlet kredisi bonoları satın aldı. Örneğin, fizikte Nobel Ödülü sahibi Maria Skladovskaya-Curie, Fransız ordusuna yardım etmek için güvenilmez Fransız tahvilleri satın aldı. Savaştan sonra bu tahviller değer kaybetti. Elbette her şeyden önce tahviller bir hayır aracı değil, bir finansal araçtır. Ancak ülkeye duyulan güven, devlet tahvillerinin miktarıyla ifade edilebilir.
