Devletin elinde çok çeşitli para politikası araçları vardır. Fiyat istikrarını sağlamak, işgücü piyasasındaki durumu normalleştirmek ve üretimi artırmak için dolaşımdaki para miktarının değiştirilmesi hedefleniyor.
Talimatlar
Aşama 1
Para politikası hedeflerine genel ve seçici araçlar kullanılarak ulaşılabilir. İlk durumda, kredi sermayesinin genel piyasası üzerindeki etkisi gerçekleştirilir. Seçici araçlar, belirli ekonomik sektörleri veya büyük piyasa katılımcılarını düzenler. Temel ortak araçlar muhasebe politikaları, açık piyasa işlemleri ve yedeklemelerdir. Seçici olanlar arasında, belirli kredi türleri üzerinde kontrol, risklerin ve likiditenin düzenlenmesi ve çeşitli tavsiyeler seçilebilir.
Adım 2
İskonto oranıyla borç verme, Merkez Bankası'nın işlevlerinden biriyle ilişkilidir. Ticari bankalara kredilerin iskonto oranında (bono şeklinde kredi verirken) veya yeniden finansman oranında (diğer borç verme şekillerinde) tahsis edilmesini ifade eder. Genellikle kısa vadeli sermaye piyasasındaki oranların altında bir seviyededirler. Yeniden finansman oranları veya iskonto oranları yükseldiğinde, ticari bankalar borçlanmayı azaltır. Bu, bireylere veya tüzel kişilere verilen kredi hacminde bir azalmaya ve kredi faiz oranlarında bir artışa yol açar. Bu araç aynı zamanda pahalı para politikası olarak da adlandırılır. Sonuç, para arzının hacminde bir azalmadır. Ters etki, kilit oranların düşürülmesiyle elde edilen bir ucuz para politikasına sahiptir.
Aşama 3
Merkez Bankası tarafından dolaşımdaki para arzı hacmindeki değişiklikler de açık piyasada işlemler yapılarak sağlanabilir. Gelişmiş ülkelerde anahtar olan bu araçtır. Merkez Bankası, açık piyasada işlem yaparken devlet iç borçlanma senetleri (rezerv varlıklar) alıp satar. Satış, ticari bankaların fazla rezervlerinde bir azalmaya ve aynı zamanda borç verme fırsatlarında bir azalmaya yol açar. Sonuç olarak, para arzı azalır ve borçlanma fiyatı yükselir. Menkul kıymet satın alırken, aksine, para arzı artar ve kredi faiz oranı düşer.
4. Adım
Para politikası, ticari bankaların Merkez Bankası rezervlerinde tutmaları gereken varlık hacmini değiştirerek de yürütülür. Tüm bankalar varlıkların yalnızca küçük bir bölümünü nakit tutar, fonların geri kalanı likit olmayan varlıklara (örneğin krediler) çevrilir. Merkez Bankası likidite oranını değiştirdiğinde (genellikle mevduat hacminin bir yüzdesi olarak belirlenir), bu bankaların para arzını artırma kabiliyetini etkiler. Merkez Bankası bu aracı nispeten seyrek olarak kullanmaktadır.
Adım 5
Merkez Bankası, belirli kredi türleri üzerinde kontrol uygulamak için seçici araçlar kullanabilir. Örneğin, kredilerin büyümesiyle özel mevduat yapma ihtiyacının artması gerektiğini belirterek. Ayrıca Merkez Bankası, bankaların riskleri ve likiditesi üzerinde kontrol uygular. Borsada yasal sınırlar belirlenerek düzenleme yapılır. Bu, aşırı spekülasyon ile ekonomiye ciddi zarar vermemek için yapılır. Son olarak Merkez Bankası, bankalara politikaları konusunda tavsiyelerde bulunabilir. Örneğin, teminatsız kredi portföyünün aşırı büyümesini önlemek.
