Bilanço, muhasebe biçimlerinden biridir. Genellikle iki tablodan oluşur: varlıklar ve yükümlülükler. Varlık, kuruluş için gelir yaratan fonlardır, örneğin duran varlıklar, sabit varlıklar. Yükümlülükler fon kaynaklarıdır, sermaye ve borçları içerirler. Kural olarak, varlık ve yükümlülük her zaman eşittir.
Muhasebede, tüm ticari işlemler çift giriş kullanılarak yansıtılır, yani aynı işlem bir hesaba (borç) ve ikincisine (alacak) iki kez kaydedilir. Buna kablolama denir. Örneğin, bir kuruluş bir sabit kıymet edinmiştir. Muhasebeci bunu aşağıdaki şekilde yansıtmalıdır: D08 "Dönen varlıklara yapılan yatırımlar" K60 "Tedarikçilerle yapılan ödemeler". Böylece hesap 08 aktif ve 60 pasiftir. Bu nedenle, bir varlığın bir araç (mülk, malzeme, değerler) olduğu ve borcun bu nesnenin elde edildiği para olduğu sonucuna varabiliriz. Kural olarak, varlık üzerindeki bakiye her zaman borçta ve borçta - kredide olacaktır. Varlık ve borç için ciroları toplarsanız, bunlar eşit olacak, ancak farklı şekillerde kaydedilecekler - borç ve alacak olarak. Böylece, aynı tutar iki kez - bilançonun varlığına ve yükümlülüğüne kaydedilecektir. Örneğin, içerik satın aldınız. Bunu bir borç hesabı ile yansıtmalısınız 10. Hangi fonların satın alındığını gösterir. Ve kredide, nereden geldiklerini belirtmelisiniz, örneğin, onları bir tedarikçiden satın aldınız - hesap 60. Bu nedenle, 10 bir varlık, 60 bir borçtur. Onlar için toplam eşit olacaktır. Aktif-pasif hesaplar da var. Adından da anlaşılacağı gibi, hem aktif hem de pasif olabilirler. Örneğin, hesap 76 "Borçlularla yapılan ödemeler" - bakiye hem borç hem de alacak olarak kaydedilebilir. Göndererek, aktif veya pasif bir hesabı atlayamazsınız. Aksi takdirde, bilançonuz yakınsamayacaktır, bu da bazı ticari işlemleri yanlış kaydettiğiniz anlamına gelir. Vergi dairesine böyle bir bilanço sağlarsanız, birçok sorusu olacaktır, çünkü sihirli bir değnek göz açıp kapayıncaya kadar değil, bir yerden herhangi bir yol ortaya çıkar.
