Bireyler, bireysel girişimciler ve kuruluşlar için zorunlu vergi ödemesi konusu, ticari faaliyet açısından en acil konulardan biridir. Bu nedenle ülkemizin her vatandaşı tematik hukuk normlarını bilmelidir. Ne de olsa, bu konudaki bilgisizlik, hiçbir şekilde cezanın kaçınılmazlığından muafiyet nedeni olmayacaktır.
Ülkemizde mükelleflerin temel motivasyon ilkesi, vergilerin zamanında ödenmesi konusundaki kaçınılmaz sorumluluklarıdır. Ve vergilerin ödenmemesi veya geç ödenmesi için verilen cezanın ağırlığı, ödemede gecikme süresi, ödememe tutarı ve vergi mükellefinin kategorisinin belirleyici olduğu birçok faktöre bağlıdır.
Vergilerin geç ödenmesine ilişkin en yaygın sorumluluk şekli bir cezadır. Bu para cezası, gecikmenin meydana geldiği andan itibaren, yani vergi ödemesi için son tarihten sonraki ertesi gün tahsil edilir. Bu cezai tedbir, tüm vergi mükellefi kategorileri ile doğrudan ilgilidir.
Bireyler
Ülkemizdeki yasal normların vergi mükellefleri için bir kategoriye veya diğerine ait olmalarına bağlı olarak geçerli olması nedeniyle, vergilerin gecikme veya ödenmeme sorumluluğunu dikkate almak için bu yönü açıkça anlamalısınız. İlk vergi mükellefi grubu bireyleri içerir. Ve gelir, ulaşım, emlak ve arazi vergileri gibi vergi türlerinden tamamen etkilenirler.
Rusya Federasyonu Vergi Kanunu'nun yasal normlarına göre, öngörülen cezalar şeklindeki sorumluluk, borcun oluştuğu andan itibaren başlar ve aşağıdaki türlere ayrılır.
Ceza. Cezayı ödeme yükümlülüğü, bu finansal yükümlülüğün, ortaya çıkan borcun ana kısmına eklenen ek bir ödeme tutarı anlamına geldiğini gösterir. Her gecikme günü faiz miktarı artar, bu nedenle mali disiplinin bu uyarıcısı oldukça etkilidir.
Para cezaları (belirtilen miktarda). Bu sorumluluk ölçüsü, dünya uygulaması için oldukça benzersizdir ve esas olarak ülkemiz için geçerlidir. Bu cezalar tamamen bireyseldir. Bununla birlikte, yüz ila üç yüz bin ruble arasında değişen bir para cezası veya on iki ila yirmi dört aylık bir süre için kazanç şeklinde açık kısıtlamaları vardır. Para cezasının belirli miktarı mahkemede belirlenir.
Zorla çalıştırma. Bu ceza türü, on iki ayı geçemeyen azami bir uygulama süresi sağlar.
Özgürlükten yoksun bırakma. Bu, vergi kaçırma sorumluluğunun en aşırı ölçüsüdür. Altı aydan on iki aya kadar hapis cezası öngörmektedir (altı ay için tutuklama).
Yukarıdaki cezalar, Rus yasalarının öngördüğü vergilerin ödenmemesi (geç ödeme) için bireyler için geçerlidir. Ayrıca, vergi raporlarının verilmemesi veya kasten yanlış bilgi verilmesi durumlarında bu tamamen onlar için geçerlidir.
Bireysel girişimciler ve kuruluşlar
Bireysel girişimcilerin ve kuruluşların bireylerle ödeme yapmama (geç ödeme) sorumluluk ölçütlerinin görünür kimliğine rağmen, aralarında hala bir fark vardır. Ayrıca, birinci kategori mükellefler için cezanın sonuçları ticari faaliyetlerin sona ermesi olabilir.
Rusya Federasyonu Ceza Kanunu'nun 199. maddesi hükmüne göre, bireysel girişimciler ve ticari işletmeler tarafından vergi kaçakçılığı aşağıdaki ceza türlerini sağlar.
Ceza. Tahakkuk ve tahsilat prosedürü bireylerle aynıdır.
İnce. Miktar yüz ila üç yüz bin ruble arasındadır. Veya iki yıla kadar bir ticari faaliyet dönemi için kâr elde tutma.
Zorla çalıştırma. Kuruluş, kayıt belgelerinde belirtilen özel faaliyetlerde bulunma hakkından mahrumdur. Ve her şeyden önce, sorumluluk, kural olarak, teşebbüs başkanı şeklinde ihlal edenle ilgilidir. Bu durumda, failin çalışması için azami ceza iki yıldır. Faaliyetlerin sınırlandırılması açısından ise bu süre üç yıla çıkarılmıştır.
Tutuklamak. Süre altı aydır.
Hapis cezası. Bu durumda, ceza şartları zorla çalıştırmaya benzer. Ve bu normu uygulamanın olağan uygulaması, kuruluşun faaliyetlerini sınırlamakla ilişkilidir.
Özel durumlar
Ülkemizde vergi ödememe cezasına ilişkin düzenleyici normlar, çeşitli vergi mükelleflerinin istisnai tedbirler şeklinde yükümlü olduğu özel durumlar da öngörmektedir.
Bu nedenle, özellikle büyük ölçekte vergi kaçakçılığı durumunda bireyler için iki yüz bin ila yarım milyon ruble para cezası uygulanır. Alternatif bir ceza önlemi olarak, tematik faaliyeti sırasında bir buçuk ila üç yıl arasında alınan belirli bir kişinin karı şeklinde devlete tazminat ödenmesi uygulanabilir.
Zorla çalıştırma ile ilgili kısımda ise özellikle büyük ölçekte vergi kaçakçılığı halinde şahıslar otuz altı aya kadar bir süre için sorumlu tutulabilirler.
Aynı süre gözaltında da geçirilebilir. Bu arada, bu durumda tutuklama tamamen dışlandı. Bu yasal normlar, Rusya Federasyonu Ceza Kanunu'nun 198. Maddesinde belirtilmiştir.
Müteşebbisler ve kuruluşlar tarafından özellikle büyük ölçekte veya önceden anlaşma ile vergi ödenmemesi durumunda, sorumluluk önlemleri ve bireyler için daha katıdır.
Para cezaları, beş yüz bin rubleye kadar olan ödemeleri sağlar ve işletmenin gelirini stopaj şeklinde parasal tazminat otuz altı aya kadar uzatılabilir.
Bu durumda zorla çalıştırma zaten beş yıla kadar bir süre ile sınırlandırılmıştır. Ve girişimci veya işletmenin başkanı ile ilgili olarak, sorumluluk normları, belirli pozisyonları işgal etme veya belirli faaliyetlerde bulunma hakkından yoksun bırakma şeklinde uygulanabilir. Bu cezanın süresi üç yıla kadardır.
Hapis cezasına faaliyet yasağı eşlik ediyor. Burada zaten otuz altı aya kadar olan bir süreden bahsediyoruz.
sorumluluk reddi
Ülkemizde vergilerin ödenmemesi durumunda sorumluluk tedbirlerine ilişkin oldukça katı yasal normlara rağmen, bireylerin, girişimcilerin ve işletmelerin öngörülen cezalardan kaçınabilecekleri bazı durumlar mevcuttur. Bu, mükellefin, tahakkuk eden faizi dikkate alarak, mücbir tedbirler kullanmadan vadesi geçmiş borcu bağımsız olarak ödediği durumlar için geçerlidir. Ülkemizde yasama organına bu tür bir bağlılık, yalnızca bu vergi ihlalinin ilk kez işlendiği durumlar için geçerlidir.
Ülkemiz vatandaşlarının vergi yükümlülüğünün sadece devletin cezalandırıcı bir önlemi olmadığını anlamak önemlidir. Bu bağlamda, yaşam pratiği esas olarak asgari sorumluluk düzeyine odaklanmaktadır. Gerçekten de, davaların ezici çoğunluğunda, vergi ihlalleri yalnızca bir ceza ödenmesiyle tazmin edilmektedir. Ve ceza hukuku, oldukça nadiren sorumlu bir şekilde kullanılır ve bu, devletin faaliyetlerinin bu yönündeki sadakatine açık bir şekilde tanıklık eder.
2017 yılından bu yana ülkemizde emlak, ulaşım ve arazi vergilerinin vatandaşlar tarafından ödenmesini düzenlemeye yönelik yeni yasal normlar yürürlüktedir. Onlara göre geç ödeme cezası bu verginin %20'si kadardır.
