Birçok şirkette çalışmak, hem yurt içi hem de yurt dışı iş gezileri ihtiyacı ile ilişkilidir. Bu durumda işveren, çalışana seyahat, konaklama ve günlük ödenek olarak adlandırılan masrafları tazmin etmekle yükümlüdür.
Günlük seyahat masrafları sadece uzun yolculuklar için ödenir. Çalışan bir günlük iş gezisine gönderilirse, günlük ödenek ödenmez, çünkü daimi ikamet ettiği yere geri dönme fırsatına sahiptir.
Kuruluş ve bireysel girişimciler günlük ödenek oranlarını bağımsız olarak belirleyebilir. Bu hem Rus hem de yabancı iş gezileri için geçerlidir. Bu nedenle, tüm şirketlerde günlük geçim indirimi çok değişkendir ve oldukça yasaldır.
Bu maliyetler, hem OSNO'yu uygularken (diğer maliyetlerin bir parçası olarak) hem de basitleştirilmiş vergi sistemini kullanırken tam olarak dikkate alınabilir. Günlük ödenek sınırı da mevzuatta yer almamaktadır. Ancak, şirket, ödenecek harcırah miktarını belirleyecek yerel bir yönetmelik çıkarmalıdır. Bütçe dışı fonlarla doğrulama yapılması durumunda gerekli olabilir.
Vergi Kanununun kişisel gelir vergisine tabi olmayan maksimum günlük ödeneği belirlediğini dikkate almak önemlidir. 2015 yılında bu göstergeler değişmedi. Bu 700 ruble. Rus gezileri ve 2500 ruble için. yurtdışı için.
Çalışanın 400 ruble tutarındaki masraflar için tazmin edilmesi durumunda ortaya çıktı. günlük olarak vergilendirilmezler. Ancak, günlük ödenek 1000 ruble ise. günde, daha sonra 300 ruble miktarından. (1000-700) Kişisel gelir vergisinin bütçeye aktarılması gerekmektedir.
Aynı zamanda, harcırah tutarının tamamı fonlara yapılan katkılara (PFR ve FSS) tabi değildir. Ana şey, şirketin yerel siparişlerinde yerleşik normu aşmamasıdır.
