Muhasebe sürecinde, verilen ve alınan tüm krediler ve borçlanmalar 58., 66. ve 67. hesaplara yansıtılır. 66'ncı, fonların kısa vadeli krediler ve borçlanmalar üzerindeki hareketini, 67'nci - uzun vadeli sözleşmeler altında ve 58'inci - ihraç edilen fonlar üzerindeki hareketini yansıtıyor. Borç olarak alınan fonlarla yapılan işlemler, faizin kendilerine yansıtılma yöntemine göre muhasebe bölümünde muhasebeleştirilir.
Kredi ve kredi arasındaki farklar
Kredi ve kredi kavramları, doğası gereği temelde farklıdır. Kredi:
- münhasıran Rusya Federasyonu Merkez Bankası'ndan ilgili faaliyetleri yürütmek için lisansa sahip bir banka veya kredi kuruluşu tarafından verilebilir;
- bir kredi sadece faizle verilebilir;
- kredi sadece nakit olarak verilebilir;
- kredi geri ödeme süresi kesinlikle kredi sözleşmesinde belirtilir;
- kredi sözleşmesi sadece yazılı olarak düzenlenir.
Bir krediden farklı olarak bir kredi aşağıdaki özelliklere sahip olabilir:
- herhangi bir özel lisans olmaksızın herhangi bir gerçek veya tüzel kişi, bireysel girişimci tarafından verilebilir;
- kredi ücretsiz ve faizsiz olabilir ve hatta borçlu tarafından alınandan daha küçük bir miktarın geri ödenmesini sağlayabilir;
- kaynaklar, mallar, fikri ürünler tarafından parasal olmayan biçimde ihraç edilebilir;
- kredi süresiz olabilir;
- sözlü olarak resmileştirilebilir.
Alınan kredilerin ve borçlanmaların muhasebeleştirilmesi
15/2008 tarihli "Muhasebe Kuralları" uyarınca, kredilerin ve borçlanmaların güvence altına alınmasının maliyetleri hem kullanım faizlerini hem de ilgili maliyetleri içermelidir: yasal ve bilgilendirici tavsiyeler, sözleşmelerin incelenmesi vb.
Ödünç alınan fonların kullanımı için ödenen faiz iki şekilde muhasebeleştirilebilir:
- tüm kredi süresi boyunca eşit olarak;
- sözleşme tarafından sağlanan diğer herhangi bir sırayla ve muhasebelerinin tekdüzelik ilkesini ihlal etmez.
İlişkili giderler, tüm borçlanma dönemi boyunca eşit olarak muhasebeleştirilir.
Ödünç alınan varlıklar muhasebenin 66. ve 67. hesaplarına yansıtılır. 66'ncı, geçerlilik süresi 12 ay veya daha kısa olan sözleşmeler için, 67'nci - geçerlilik süresi 1 yıldan fazla olan sözleşmeler için kullanılır.
Tüm krediler ve borçlanmalar, her biri bağımsız bir yasal ilişki olarak ayrı ayrı muhasebeleştirilmelidir. Kredi ve kredi temin etme maliyetleri de belli bir fatura döneminde borcun anapara tutarlarından ayrı olarak ve diğer giderler kategorisine dahil edilerek muhasebeleştirilmelidir.
Bilançoda, uzun vadeli kredilerin tutarı 1410 "Ödünç alınan fonlar" satırında ve kısa vadeli - aynı adı taşıyan 1510 satırında gösterilmelidir.
Ticari krediler ve kambiyo senetleri şu satırlara yansıtılmalıdır:
- 1450 "Diğer yükümlülükler" satırındaki uzun vadeli borç;
- 1520 "Ödenecek hesaplar" satırındaki kısa vadeli borç yükümlülükleri.
Kredi veya ödünç alınan fonların yatırım varlıklarına harcanması durumunda, bu tür borçların faizinin 08 "Dönen varlıklara yapılan yatırımlar" hesabında gerçekleştirilmesi gerektiği ayrıca belirtilmiştir. Basitleştirilmiş bir muhasebe metodolojisi kullanan tüzel kişiler, bu durumda hesap 91.2'yi kullanma hakkına sahiptir.
Ödünç alınan fonların malzeme ve üretim kaynaklarının satın alınmasına yatırıldığı veya bu kaynaklar şeklinde bir kredi alındığı durumlarda, bu kredilere ve kredilere olan faiz, malzeme ve üretim kaynaklarının satın alma maliyetine bağlanabilir.
Verilen kredilerin ve kredilerin muhasebeleştirilmesi
Muhasebeci, "Muhasebe Kuralları" 19/02 "Finansal yatırımların muhasebesi" hükümlerine uygun olarak ödünç verilen fonları dikkate almalıdır. Çıkarılan tüm krediler 58. hesaba "Finansal yatırımlar" olarak yansıtılacaktır.
Alacaklı kuruluş için her türlü faizsiz kredinin, işletmeye herhangi bir gelir getirmediği için finansal yatırım olarak kabul edilemeyeceği unutulmamalıdır.
Bilançoda, verilen krediler 1230 "Alacak hesapları" satırında gösterilmelidir. İsteğe bağlı olarak, bu borç bölünebilir:
- 12 aya kadar kısa vadeli bir süre için;
- 1 yıldan fazla uzun vadeli bir süre için.
Vergilerde kredi ve borçların muhasebeleştirilmesi
Kredi ve kredi sözleşmeleri kapsamında borç olarak alınan nakit ve emtia fonları vergi muhasebesinde gelir olarak kabul edilmez. Buna göre, bunlar üzerinde gelir vergisi hesaplanmaz. Verilen krediler ve krediler vergi matrahı hesaplanırken gider sayılmaz. Aynı şekilde kredilerin ve borçların ödenmesi için alınan ve ödenen para ve maddi kaynaklar da gelir ve gider değildir.
Tahakkuk eden ve ödenen faiz fonları, faaliyet dışı giderler olarak kabul edilir. Muhasebede, her ayın son tarihinde veya kredinin veya kredinin tamamen geri ödendiği tarihte yansıtılırlar.
Kuruluş tarafından verilen kredilere faiz olarak alınan varlıklar ve nakit, faaliyet dışı gelir olarak kabul edilir.
