Finansal piyasalardaki çalışmalarında, tüccarlar fiyat hareketlerini tahmin etmek için iki veri analizi yöntemi kullanırlar. Temel analiz, ekonomik göstergelerin incelenmesine ve çeşitli haber türlerini dikkate almaya dayanmaktadır. Buna karşılık, teknik analiz tamamen matematiksel yöntemlere dayanır ve yalnızca fiyat çizelgelerini incelemeyi amaçlar.
Teknik analiz, fiyat hareketlerine ilişkin tarihsel verilerin çalışmasına dayanır. Analiz için yüzlerce farklı gösterge kullanılmaktadır. Bu göstergelerin yardımıyla, deneyimli bir tüccar, belirli bir doğrulukla daha fazla piyasa davranışını tahmin edebilir.
Grafik verilerini analiz etmenin ana yolu, trend çizgisini veya ana eğilimi belirlemenin yanı sıra sözde destek ve direnç çizgilerini aramaktır. Destek ve direnç çizgileri, fiyat grafiğinin hareket ettiği bir koridor oluşturur. Destek çizgisi fiyat grafiğinin altında, direnç çizgisi ise üstünde yer alıyor. Bu çizgilerin yönü, tüccara fiyatın nerede hareket ettiğini gösterir ve böylece eğilimini belirler. Trendi belirlemek için trend çizgisi de kullanılır, piyasa oyuncularına fiyatın nerede hareket ettiğini açıkça gösterir ve böylece daha fazla analiz için temel oluşturur. Ana eğilimi belirlemek, piyasanın teknik analizindeki ana görevlerden biri olarak kabul edilir.
Fiyat hareketlerinin daha doğru bir analizinin yanı sıra piyasaya giriş ve çıkış noktalarını belirlemek için teknik göstergeler kullanılır. Bunlar grafiksel olarak ifade edilen matematiksel modellerdir. Teknik göstergeler, nasıl çizildiklerine bağlı olarak MA (Hareketli Ortalamalar) gibi trend göstergeleri ve RSI (Göreceli Güç Endeksi) gibi momentum göstergeleri olarak ikiye ayrılır. Trend göstergeleri fiyatların yönünü belirlemek için kullanılırken, dalgalanma göstergeleri dalgalanmalarının hızını ve gücünü ölçmek için kullanılır.
Teknik analizin kullanımı zor değildir, ancak çok sayıda gösterge ve grafiğin incelenmesini gerektirir. Bu tür analizlerin temel analize göre alım satım için daha iyi sinyaller verdiğine inanılıyor, bu yüzden çok popüler.
