Karantina ve uzaktan çalışma, performans sorununu daha da kötüleştirdi. Çözebilir misin? Evet. İşte bunu yapmak için gerçek adımlar.
Personel nasıl işe alınır? Ve kimseyi zorlamanıza gerek yok. İşi yapma yaklaşımı kasıtlı olduğunda çok daha ilginç. Şirketin hala zorlaması gereken bir durumu varsa, o zaman bazı sistemsel değişiklikler yapmak gerekir.
Sırayla başlayalım. Şirketin, kâr açısından ifade edilen belirli bir hedefi olmalıdır. Ve makul bir rakamda. Bir başabaş noktası hesaplaması var ve ondan dans etmeniz gerekiyor. Ve bazı nedenlerden dolayı, tüm şirketler böyle bir hesaplama yapmaz (bu arada basit).
Daha ileri. Göstergelerle kâr etme sürecini açıklıyoruz. Yani istenen karı elde etmek için adım adım yapılması gerekenler. Örneğin, ticaret için en basit göstergeler şunlardır: 1) mağazaya giren kişi sayısı), 2) tamamlanan satışların ziyaretçi sayısından payını gösteren dönüşüm oranı, 3) bir satışın olağan değeri, 4) Karın toplam satış hacmi içindeki payını gösteren marj oranı. Her şirketin metriklerde farklı varyasyonları olacaktır. Ancak öz aynıdır - dijital bir iş modeli elde edilir.
Şimdi bu göstergeleri hedef değerlere ayarlamanız gerekiyor. İstatistiklerden ve/veya standartlardan yola çıkıyoruz. Aynı tüccarın görevi, olağan dönüşümler ve şirket için ortalama bir kontrol ile gerekli satış hacminin elde edilmesi için mağazaya kaç ziyaretçinin gerekli olduğunu hesaplamaktır. Gerekli miktar, fiyatlandırma sırasında taahhüt edilen marjdan belirlenir.
Ve burada, personel arasında sorumlulukların dağılımı ile ilgili çalışmalar başlar. Görev, her sanatçının belirli bir miktarda gerçekleştirmesi gereken belirli göstergelere atanmasıdır. Konveyör prensibi, herkesin iş yerindeki işlevini profesyonelce yerine getirmesidir.
Personel yetersizliğine yol açan şirketlerdeki tipik hatalar:
- spesifik olmayan görev ayarı,
- belirsiz sorumluluklar,
- iş sonuçlarının objektif bir değerlendirmesinin olmaması,
- görevleri yerine getirmek için uyarlanabilirlik (yönetmelik) eksikliği.
Personeli çalışmaya zorlamamak için bu tür hatalardan kurtulmanız gerekir. Bunun için:
- görevleri sayılarla belirliyoruz,
- icracıların sorumluluklarını ilgili göstergelere bağlarız (örneğin, birincil irtibatların sayısı reklamdan sorumlu kişi tarafından sağlanmalıdır),
- her sanatçı için planlanan gösterge boyutlarını belirledik,
- yönetmelikler bu göstergelere ulaşmak için ne ve nasıl yapılması gerektiğini gösterir.
Geriye, planlanan hedeflerin uygulanmasını motivasyon şemasına bağlamak kalıyor. Göstergeler, sonuçların objektif bir değerlendirmesidir. Tamamlandı = kazanıldı.
Tüm hesaplamalar gerçek durum dikkate alınarak yapılırsa, bir sistem elde edilir. Uygulanması her sahadaki görevlerin yerine getirilmesine bağlı olan makul çalışma planı. Görevler sadece gerçek değil, aynı zamanda yönetmeliklerle (standartlar, normlar), bunları gerçekleştirmek için yapılması gerekenler ile de açıklanıyor. Bu, üretimde harika çalışan ve herhangi bir işte aynı şekilde çalışabilen bir teknolojidir.
Son aşama. Sistem, belirlenmiş parametrelerle atanan görevleri yerine getirebilecek sanatçılara, yani belirli bir alanda kendi alanlarında profesyonellere sahip olmalıdır. Rezervasyonlu - atadığınız ödeme için çalışmaya hazır. İş arkadaşları arayışının özeti budur. İzleme göstergeleri onların profesyonellik derecesini gösterecektir.
Peki ya çalışan planlanan görevlerle başa çıkmıyorsa? İki seçenek var. Ya yerleşik kurallara göre nasıl çalışacağını öğrenmek için her türlü çabayı gösterir ya da değiştirilir. Römorkörü aldı - ağır olmadığını söyleme.
Ve kimseyi çalışmaya zorlamanıza gerek yok.
