Bankaların kendilerini sorunlu kredilerden korumaya çalıştıkları birçok yol vardır: gelir kontrolü, çalışma yeri, borçlunun yaşı, kredi geçmişinin dikkatli bir şekilde incelenmesi vb. Ancak, bu sorunlu krediler nelerdir? Peki borçluyu ve bankayı nasıl tehdit ediyorlar?
Sorunlu kredi, borçlunun geri ödeyemediği bir kredidir. Bu tür borçlular çoğu zaman kendi finansal kapasitelerini hesaba katmadan birkaç kredi alırlar ve sonuç olarak, aldıkları borçların en azından bir kısmını yükümlülüklerini ödemeleri zaten sorunludur.
Bankalar için bu sorun daha da ciddi. İlk olarak, krediden almayı umdukları karı kaybederler, bunun sonucunda mevduatları vb. ödemek için rezervlerden para çekmek zorunda kalırlar. İkincisi, borçluya verilen fonları almak için bankaların tekrar para yatırması gerekir: Borçlularla çalışan çalışanlara ödeme yapmak, dava veya borçlunun mülküne el konulması gibi önlemlere harcanır. Ve tüm bunlar yine zaman alıyor.
Ve eğer banka bir şekilde ihmalkar borçluyu krediyi ödemeye zorlamayı başarırsa, neredeyse tüm masrafları borçluya aktaracaktır. Ancak borçlu düzenli ödeme yapamazsa, banka kesinlikle hiçbir şekilde tazmin edemeyeceği zararlara uğrayacaktır.
Bu nedenle, bankalar yalnızca gelecekteki borçluyu önceden kontrol etmeye değil, aynı zamanda kredi ödemesi zamanında alınmadıysa mümkün olan en kısa sürede harekete geçmeye çalışıyor. Bu durumda borçluya aşağıdaki önlemler uygulanır (bazen bir günlük gecikme yeterlidir):
- ödeme hatırlatması olan aramalar;
- kredi sözleşmesinin şartlarına uyma zorunluluğu olan mektuplar;
- geç ödemeler için cezalar hakkında hatırlatma içeren mektuplar;
- Borçlu tarafından bir kerede tüm miktarın ödenmesiyle kredi sözleşmesini erken feshetme önerisi.
Ancak vadesi geçmiş bir kredi sorun teşkil etmez. Borçlunun tek bir ödeme yapmadığı, ödememe süresi 90 güne ulaştığında bu şekilde kabul edilecektir. Bu, sorunlu bir kredinin birkaç tane olduğuna dair işaretlerden sadece biri olmasına rağmen:
- gerekçesiz düzenli ödemelerdeki gecikmeler;
- borçlunun mali tablolarının olmaması veya bunları sağlamayı reddetmesi;
- borçlu ile uzun süre iletişim eksikliği;
- aktivite yönünün değişmesi.
Banka bu tür bir sorunu birkaç yolla çözer:
- Faiz oranını ve düzenli ödeme tutarını değiştirmek için kredi sözleşmesinin revize edilmesi. Veya borcun durumunu vadesi geçmiş yerine cari olarak değiştirmek (bankalar bu önlemi, çoğunlukla borçluyla işbirliğini sürdürmek istediklerinde alırlar).
- Rehin temelinde akdedilen bir kredi sözleşmesinin feshi. Aynı zamanda, banka borcunu ödemek için borçlunun varlıklarının bir kısmını satar ve borçlu bunu gönüllü olarak yapar.
- Teminat satışı. Ve bu durumda, önlem oldukça radikal olduğu için borçlu ile banka arasındaki tüm ilişkiler kesintiye uğrar.
Ve borçlunun bankanın taleplerine hiç tepki vermemesi, temas kurmaması, hatta yükümlülüklerden kaçınmaya çalışması durumunda borcu üçüncü şahıslara - tahsilat acentelerine - devredilir. Yöntemleri, borçlu üzerinde banka ile aynı psikolojik ve sosyal etkiyi içerir, ancak tahsildarlar çok daha ısrarcı ve radikaldir. Sonuç olarak, borçlu çoğu zaman vazgeçer ve sorunlu krediyi ödemeyi kabul eder.
