Para, meta üretimi aşamasında evrimsel bir sürecin sonucu olarak ortaya çıktı. Özünde, diğer mallar alanında öne çıkan ve evrensel bir eşdeğer rolünü oynamaya başlayan özel bir ürünü temsil ediyorlar.
Paranın ortaya çıkmasının nedenleri
İkinci büyük işbölümünün bir sonucu olarak, el sanatlarının tarımdan ayrılması oldu. Bu, meta üretiminin ortaya çıkmasının temelini oluşturdu, o andan itibaren mal sahipleri arasındaki mübadele düzenli olmaya başladı. Bununla birlikte, paranın ortaya çıkmasından önce, takas zordu, çünkü takas ancak diğer satıcılar tarafından takas için sunulan bir ürüne talep varsa mümkündür.
Yavaş yavaş, meta ilişkilerinin uzun gelişiminin bir sonucu olarak, eşdeğer rolü oynamaya başlayan özel bir ürün türü ortaya çıktı. Başlangıçta, bu rol altın ve gümüşe verildi. Değerli metaller bunun için gerekli tüm özelliklere sahipti: tekdüzelik, taşınabilirlik, bölünebilirlik ve hatta estetik çekicilik.
Bu nedenle, tarihsel olarak, para bir meta doğasına sahiptir. Paranın kullanılması, mal alışverişi sürecini iki aşamaya ayırmayı mümkün kıldı. İlk aşama, üretilen mallarınızın satışı, ikincisi ise gerekli malların başka bir üreticiden satın alınmasıdır.
Formların ve para türlerinin evrimi
Paranın ortaya çıkmasından önce, işlevleri bazı mallar tarafından yerine getirildi. Örneğin, Okyanusya adalarında ve bazı Hint Güney Amerika kabileleri arasında, kabuklar ve inciler para görevi gördü. Kiev Rus'da hayvan derileri ve kürkler genellikle para olarak kullanıldı.
Yavaş yavaş, değerli metaller paranın rolünü oynamaya başladı. İlk başta dolaşımda külçe şeklinde kullanıldılar. Ancak bu form uygun değildi. Bu nedenle, MÖ 7. yüzyılda. e. sikkeler ilk olarak dolaşıma girdi. Madeni paraların yaygın kullanımı, yüksek dereceli para oluşum sürecinin tamamlanmasına yol açtı. Bu formun kullanımının yadsınamaz avantajları vardı. Yüksek dereceli paranın kendi içsel değeri vardı, bu nedenle dolaşımdaki miktarları, dolaşımın ihtiyaçlarına göre düzenlendi. Aynı zamanda, bu para biçimini dolaşımda kullanmak her zaman uygun değildi.
Yavaş yavaş, meta-para ilişkilerinin gelişmesiyle bağlantılı olarak, yeni bir para biçimine geçiş için ön koşullar ortaya çıkmaya başladı. Arızalı para 19. yüzyılın ortalarında ortaya çıktı. Bu para biçiminin özelliği, nominal değerlerinin gerçek veya meta değerini aşmasında yatmaktadır.
Arızalı para iki türe ayrılır:
- nakit (kağıt);
- nakit olmayan (kredi).
Kağıt para devlet tarafından verilir; bağımsız bir değeri yoktur, ancak zorunlu bir değere sahiptir. Hazine işlevini yerine getiremezler ve kendi başlarına dolaşımdan çıkamazlar. Kağıt para dolaşım kanallarını taşar ve giderek değer kaybeder. Kapitalizm döneminde yeni koşullarda ticareti sağlamak için kredi parası ortaya çıktı. Bunlara öncelikle kambiyo senetleri, banknotlar ve çekler dahildir. Bu tür para, sadece mallar arasındaki ilişkiyi göstermek için değil, aynı zamanda borç alanlar ve borç verenler arasındaki sermaye hareketini sağlamak için de kullanılmaya başlandı.
