Vergi Kanunu'na göre, tüm üretim maliyetleri doğrudan ve dolaylı olarak ayrılmıştır. Doğrudan maliyetler, örneğin hammadde alımı, personel maaşları vb. gibi ürünlerin üretimi ile doğrudan ilgili maliyetleri içerir. Dolaylı maliyetler, örneğin iletişim hizmetlerinin maliyeti, ofis kirası vb. gibi belirli bir ürün türünün imalatına doğrudan atfedilemeyen maliyetlerdir.
Tipik olarak, her işveren müteakip karlar için maliyetlere maruz kalır. Vergi muhasebesinde bu tür maliyetler iki gruba ayrılır: doğrudan ve dolaylı. Doğrudan maliyetler, satılan ürünlerle doğru orantılı olarak gelir vergisi hesaplanırken, dolaylı maliyetler ise oluştukları dönemde dikkate alınır. Örneğin, mülk kiralaması, yapıldığı vergi döneminde derhal muhasebeleştirilir. 2002 yılında, Rus mevzuatı Vergi Kanununu değiştirmiştir. Daha önce ücret maliyetleri dolaylı maliyetlerle ilgiliydi, ancak şimdi doğrudan maliyetlerin bir parçası. Ancak, 2005 yılında normatif kanunda kabul edilen değişiklikler, yöneticiye maliyetleri belirli bir gruba atama hakkı vermektedir. Yani, hangi maliyetlerin doğrudan hangilerinin dolaylı ile ilgili olacağını yönetici kendisi seçer. Bu husus muhasebe politikasında belirtilmiştir. Ancak bunu kötüye kullanmamalısınız, yine de yasanın koşullarına uymalısınız ve doğrudan maliyetlerin maddi maliyetleri, işçilik maliyetlerini içerdiğini yorumluyor (Rusya Federasyonu Vergi Kanunu'nun 318. Maddesi). Muhasebede, doğrudan ve dolaylı maliyetler da dikkate alınır ve ayrılır. Doğrudan maliyetler, ürünlerin piyasaya sürülmesiyle ve dolaylı olarak - üretimin yönetimi ve bakımı ile ilişkilidir. Bu maliyetleri ekonomik açıdan ele alırsak, maliyetler sabit ve değişken üretim maliyetlerine ayrılabilir. Değişken maliyetler, üretim çıktısına bağlı olarak değişen maliyetlerdir; örneğin, hacimler büyüdükçe, malları üretmek için daha fazla hammaddeye ihtiyaç duyulacaktır. Sabit olanlar değişmez, örneğin üretim artar veya azalırsa ofis kirası artmaz veya azalmaz.
